Nederland Toeslagen Land

We zijn in ons land uitstekend in staat ons sociaal stelsel tot achter de komma te organiseren. Voor elk mogelijk probleem wordt een regeling bedacht. Onze parlementariërs spelen daar, al dan niet gewild, een belangrijke stimulerende rol bij. Veel is de laatste decennia door onze overheid 'vermarkt', regelmatig met een negatieve uitkomst voor lagere inkomensgroepen. Geen ziekenfonds meer maar voor iedereen een enigszins gelijke basisverzekering tegen een marktconforme premie. Voor de lage inkomens wordt deze premie gecompenseerd, niet door de belastingvrije voet te verhogen maar door het invoeren van een ziektekosten-toeslag. Voor de werkende ouder die weinig verdient, is er de kindertoeslag, net weer wat anders dan de generieke kinderbijslag. Voor de huurder met een te laag inkomen is er de huurtoeslag.

Daar mag natuurlijk geen misbruik van worden gemaakt want het zijn toch 'onze' belastingcenten. Parallel ontwikkelden we wel regels waarmee het bedrijfsleven kan ontkomen aan een belastingheffing....maar ja dat zijn nog niet 'onze' belastingcenten.....

Ondertussen weten we waar een op wantrouwen gebaseerde regeling toe kan leiden, vooral bij mensen die wat minder opgeleid, minder assertief zijn of minder invloedrijke vrienden hebben.

We hebben een belastingdienst waarop jaren is bezuinigd de controle functie gegeven. De hardst, tegen fraude, roepende parlementariërs werden gehonoreerd door opeenvolgende te zwakke ministers of te marktgerichte politieke partijen. Het leidde tot een wirwar van onuitvoerbare regels. Regels, om fraude te voorkomen, bleken belangrijker te zijn geworden dan de burger die het even niet zo goed begreep.

Ondertussen worstelt onze overheid met de afhandeling van de kindertoeslag affaire. Die afhandeling heeft men opnieuw belegd bij de niet tot adequaat handelen in staat zijnde belastingdienst. Het is sowieso de vraag waarom je een falende uitvoerende instantie haar eigen 'troep' op wil laten ruimen. Ook nu weer een zwak bewindspersoon die niet ingrijpt, een parlement dat ach en wee roept maar niet doorpakt. Ondertussen blijven mensen ondergeschikt aan de bureaucratie.

Geld is niet het probleem zeggen de boven ons gestelden, dan moet het toch ook niet echt moeilijk zijn een en ander af te handelen.

In navolging van de stad Den Haag overwegen meerdere plaatsen de gemeentelijke schulden kwijt te schelden aan de toeslag-getroffenen. Een logische vervolgstap is natuurlijk dat de overheid tegen alle schuldeisers van de toeslag-betrokkenen zegt ' u moet niet langer bij hen maar bij ons zijn'.

Maak het daarna als overheid nog een beetje goed door de betrokkenen 'smartengeld' uit te keren. En mochten er dan nog toeslag-getroffenen zijn die vinden dat hen niet volledig recht is gedaan, kunnen zij zich melden bij een apart loket dat dan hun dossier nog eens samen met de betrokkenen doorloopt. Gewoon even uitnodigen, dossier op tafel met de verplichting het tijdens zo'n gesprek ook echt af te handelen.

Eén van de voor mij bevreemdende zaken is hoe er met het dossier van de van fraude verdachte wordt omgegaan. Als je je dossier opvraagt, duurt het ongeveer twee jaar voordat je het ter inzage krijgt. Waarschijnlijk omdat allerlei zaken weggelakt moeten worden. Uitgaand van de privacy wetgeving is dat raar. Als je bijvoorbeeld in het onderwijs of in de zorg je je dossier opvraagt, hoort dat per omgaande voor je beschikbaar te zijn. Er mag niets weggelakt worden, het gaat n.l. allemaal over jou. Bij verdenking van fraude geldt dit blijkbaar niet. Hoezo? Gaat toch ook over jou en anderen mogen toch niet 'zomaar' iets in jouw dossier vermelden wat niet waar zou (kunnen) zijn (?).